„Toaleta panny młodej” Maxa Ernsta seksualność pozytywna splata się z negatywną poprzez sprzężenie Erosa z diabłem (podobieństwo do „Kroków”), menstruacja przedstawiona została w sposób baśniowo-symboliczny (pierwszy rozdział „Panny Nikt”), a „bezwstydna” erotyka przytłacza swą zmysłowością („Raz w roku w Skiroławkach”). Jest to obraz w zamierzony sposób egzotyczny, w którym fantastyczny temat-fantasmagoria przedstawiony jest na modłę realistyczną. Wizja z bogactwem symboli i metafor, głównie odniesień fallicznych i menstruacyjnych (chociaż karmazynową szatę można interpretować jako wkrótce stracone dziewictwo), jest jednocześnie piękna i straszna. Czerwony płaszcz o pofałdowanej, aksamitnej, pierzastej strukturze wylewa się z płótna. Ciało kroczące naprzód z długimi nogami, małymi piersiami, wydatnym brzuchem zdaje się mieć oblicze potwora. Wszystko, co widoczne jest z prawdziwej twarzy panny młodej to oko zerkające przez otwór w materiale. Ponad nim znajdują się wpatrujące się prosto w nas przenikliwe, nieprzystępne oczy sowy. Malutka figurka kobiecego demona o wielu piersiach w prawym dolnym rogu obrazu sugeruje zmysłową płodność na usługach perwersyjnego pożądania. Przed rokiem 1930 malarz zaczął przedstawiać siebie jako podobna do ptaka postać imieniem Loplop. W „Toalecie panny młodej” występuje znowu jako czarnozielony ptak o ostrym dziobie, który zbliża się do panny młodej od tyłu. Jego strzała wymierzona jest w jej obnażone części intymne. Co ważne, Loplop – alter ego Ernsta jak wszystkie istoty nadprzyrodzone nie jest widoczny w lustrze wiszącym z tyłu za grupą. Obok panny młodej kroczy, oczarowana jej seksualnością, Nagość, której włosy są wykonane za pomocą dekalkomanii- techniki surrealistycznej polegającej na rozciskaniu farby nałożonej na jedną kartkę papieru druga kartką. Dekalkomanią jest również obraz-lustro wiszący na ścianie.
„Toaleta panny młodej” jest nie tylko fantazją erotyczną- jest także świadectwem kreatywności malarza. Kluczem jest ów obraz w obrazie znajdujący się na drugim planie. Ernst w czerwonym kleksie zobaczył przyobleczona w szatę pannę młodą, a wszystkie postaci z przodu obrazu to ostateczny, kompletny wynik jego pracy