Poeta jest jak artysta-malarz, lecz w przeciwieństwie do niego w celu nakreślenia namiętności posługuje się słowami, a nie pędzlem i paletą barw. Ponieważ nie sposób jest ująć w tak krótkim czasie wszystkich możliwości ukazania erotyki w poezji, wybrałam dwie pozycje, które według mnie zasługują na miano najlepszych erotyków i najbardziej oddają namiętność kochanków. Pierwszym dziełem jest wiersz Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego „Pyłem księżycowym”. Podmiotem lirycznym w tym wierszu jest być może sam autor, na pewno jest nim człowiek bardzo zakochany. Kochanek poprzez zastosowanie wyliczeń odwołujących się do zjawisk codziennych (np. wiatrem, mlekiem, papierosem,), jak również tych ze strefy marzeń (pył księżycowy) wyznaje kobiecie miłość. Jego słowa przepełnione są oddaniem. Wydaje się jakby zostały napisane pod wpływem namiętności, wyjątkowego przeżycia związanego z jego wybranką. Osoba mówiąca w wierszu chce być dla kochanki wszystkim, a zarazem niczym. Za przykład podaje rzeczy, które są dla nas często nieistotne, wręcz niewidoczne (wiatr), a zarazem rzeczy, bez których często nie możemy się obejść (papieros, ławka, ścieżka). Wielbi kobietę, stawia na piedestale.