Wprawdzie w tej noweli głównym bohaterem nie jest dziecko, tylko dorosły mężczyzna, jednakże jedną z postaci występujących jest mała dziewczynka, która nie widzi. Za pomocą dotyku i słuchu stara się poznawać nowe rzeczy i cieszyć nimi. Przedmiotem, który łączy te dwie postaci jest katarynka. Pan Tomasz nie znosi tych urządzeń i nie pozwala ich wpuszczać na teren kamienicy, w której mieszka on i dziewczynka. Natomiast dla niej jest to jakby jedyny sposób na urozmaicenie dnia. Nowela ta pokazuje dziecko, które ma niewiele potrzeb. Chce jedynie by coś się działo, więc gdy przez przypadek na teren domu zostaje wpuszczona katarynka i zaczyna grać, staje się rzecz niezwykła. Dotąd pochmurna, mało ruchliwa osóbka zaczyna tańczyć, a na jej twarzy pojawia się nigdy wcześniej nie widziany przez pana Tomasza uśmiech. Cała historia widziana oczami mężczyzny ukazuje nam spontaniczność dzieci, w chwilach, gdy w ich życiu nagle coś się zmienia. W tym wypadku jest to zmiana na lepsze. Nagła radość i zadowolenie to rzecz tak charakterystyczna dla tych małych istot. Dorośli nie reagują w ten sposób, więc jak można traktować dziecko jako kopię dorosłego człowieka. Katarynka streszczenie