Można przytoczyć jeszcze wiele przykładów literackich, które byłyby dowodem na to, jak zgubne w życiu człowieka okazać się mogą niewłaściwe, błędne wybory. Prawie zawsze prowadzą one bohatera do klęski moralnej, bądź fizycznej i stają się powodem jego nieszczęść, cierpień, a często nawet śmierci. Myślę, że bardzo trafne i głębokie są słowa Mahatmy Gandhiego, które stały się mottem mojej wypowiedzi, a mianowicie: „Dobro i zło muszą istnieć obok siebie, a człowiek musi dokonywać wyboru.”
Każdy człowiek jest istotą wolną, mogąca podejmować własne decyzje, ale zmuszoną liczyć się także z ich konsekwencjami. W przypadku złych wyborów mogą się one okazać niezwykle ciężkie i trudne do zniesienia. Dowodem na to niech będą przytoczone wcześniej przeze mnie przykłady bohaterów literackich, a mianowicie Jacka Soplicy, Zenona Ziembiewicza, Makbeta i Kreona. Każdy z nich poniósł klęskę. Kreon traci rodzinę, autorytet i skazany zostaje na samotność. Makbet popada w obłęd, traci tron, a w rezultacie i życie. Zaś Zenon Ziembiewicz popełnia samobójstwo, nie mogąc dłużej znieść myśli o tym, jak bardzo zniszczył swoje życie, krzywdząc wiele ludzi. Tylko Jacek Soplica zrehabilitował swoje winy, dlatego powinniśmy brać z niego przykład, szczególnie z jego uporu (w pozytywnym znaczeniu) i wielkiej chęci naprawy wyrządzonego zła. Każdy z nich jest tylko człowiekiem, a przecież „błądzić jest rzeczą ludzka”. Nikt nie jest idealny, a ludzie popełniają błędy do dzisiejszych czasów. Ważne jest to by je dostrzegli i chcieli naprawić. Każdy z nich cierpi i ponosi negatywne konsekwencje swoich czynów, które okazują się być dla nich zgubne. Czy więc aby na pewno : „Głęboki upadek prowadzi często do wielkiego szczęścia”??